استادیوم ملی چین در پکن، قبل از مراسم افتتاحیه در هشتم ماه هشت سال ۲۰۰۸ به عنوان سمبل بازیهای المپیک امسال شناخته شده است. طراحی این بنا متعلق به گروه معماری سوئیسی، "هرزوگ" و "دیمیورون" است. این استادیوم با گنجایش ۹۱ هزار نفر، در پارک المپیک پکن واقع شده است.
در نمای بیرونی استادیوم شبکهای از تیرهای فولادی دیده میشود که مانند شاخههای کوچک درخت کنار هم قرار گرفتهاند. به همین دلیل مردم پکن خیلی زود لقب "آشیانه پرنده" را برای این بنا انتخاب کردند. جا افتادگی این عنوان محبتآمیز بین مردم، در عکس مجاور نمایان است.
در پشت پردهی بازیهای المپیک پکن دو بنای بینظیر، با پیشتازترین سبک معماری کنار هم قرار دارند. این دو بنا معروف به "آشیانه پرنده" و "مکعب آب" محل برگزاری بازیهای المپیک سال ۲۰۰۸ خواهند بود.
ساختار شبکهای سالن ملقب به "مکعب آب"، آن را به یکی از باشکوهترین بناهای بیست و نهمین دورهی بازیهای المپیک تبدیل کرده است.
ساختار شبکهای سالن ملقب به "مکعب آب"، آن را به یکی از باشکوهترین بناهای بیست و نهمین دورهی بازیهای المپیک تبدیل کرده است۰
استادیوم تنیس که تنها ۸۰۰ متر با دهکدهی المپیک فاصله دارد، به شکل گل نیلوفر ساخته شده است. ساخت این بنا در اکتبر ۲۰۰۷ به اتمام رسید. این استادیوم با گنجایش ۶۰ هزار نفر، دارای ۱۰ زمین تنیس است.
به فاصله ۳۶۰ کیلومتری از دهکده المپیک، استادیوم فوتبال قرار دارد. به دلیل شکلی که سقف استادیوم دارد به آن "تاج کریستالی" لقب دادهاند. قرار است ۱۲ بازی فوتبال المپیک در این استادیوم برگزار شود. این استادیوم با گنجایش ۶۰هزار نفر تنها در عرض ۱۴ ماه ساخته شد و رکورد زمانی از خود به جای گذاشت.
پارک قایقرانی موسوم به "شانیی" پیشتر میزبان مسابقات جهانی کاپ فیسا ۲۰۰۷ نیز بوده است. در فضای بسیار بزرگ این پارک ۵ هزار درخت کاشتهاند. ویژگی متمایز بنای داخل پارک سقف آن است که به صورت موجی به سمت جلو متمایل است.
ساختمان مرکز مطبوعاتی بازیهای المپیک ۲۰۰۸ در ۸ جولای افتتاح شد. این ساختمان با مساحت ۶۲ هزار متر مربع به عنوان محل کار تقریبا ۶ هزار خبرنگار و عکاس در نظر گرفته شده است. این بنا بزرگترین مرکز مطبوعاتی در تاریخ المپیک است.
در جریان بازیهای المپیک ۲۰۰۸ هنوز محدودیتهایی برای مطبوعات وجود دارد و همینطور تفاوتهایی در تعریف گزارشگری آزادانه که با وعدههای چین در سال ۲۰۰۱مطابقت ندارد.
ساختمان جدید تلویزیون ملی چین "سیسیتیوی" از لحاظ تکنیکی، طراحی چالشبرانگیزی دارد. رم کلهاس(Rem kohlhaas) و شرکتش به نام OMA در دسامبر سال ۲۰۰۲ در رقابتی بینالمللی برای طراحی و ساخت این برج دوقلو برنده شدند. پکن از اینجا برای بازیهای المپیک گزارش خواهد داد.
دو بازوی برجهای دوقلو در پکن به صورت متمایل به هم متصل شدهاند به طوری که شکل این برج عدد ۸ را نشان میدهد. این بنا فضایی به وسعت ۴۰۰ هزار متر مکعب را در اختیار کارمندان تلویزیون قرار میدهد و ارتفاع آن ۳۲۰ متر است. ساخت بیقاعده میلههای کار شده در نمای بیرونی، بازنمای تاثیر هیجانزای این سازه است.
تئاتر ملی چین روی دریاچهای مصنوعی در مرکز شهر پکن قرار دارد که توسط معمار فرانسوی "پل اندرو" ((Paul Andreu طراحی شده است و ساخت آن درسال ۲۰۰۷ کامل شد. این بنای بینظیر به حبابی میماند که روی آب شناور است. مردم پکن به آن لقب "تخم مرغ" دادهاند. ساختمان تئاتر ملی چین از یک اپرا و یک تالار کنسرت و یک سالن تئاتر تشکیل شده است که در زیر پوششی از تیتانیوم و شیشه به هم پیوستهاند.
ترمینال شماره ۳ در فرودگاه بینالمللی پکن، بزرگترین ترمینال فرودگاه جهان است. این فرودگاه توسط معمار انگلیسی "سر نورمان فوستر"، تنها در عرض چهار سال ساخته شده است. ساختار فوق العاده مدرن این فرودگاه از شیشه و فولاد تشکیل شده است.
در حال حاضر ۶ شرکت هواپیمایی از ترمینال جدید شماره سه استفاده میکنند. روی باندهای این ترمینال، سوپر جامبوی ایرباس مرسوم به A۳۸۰ نیز در رفت و آمد است. سرعت بالای حمل و نقل در این فرودگاه قرار است بعد از پایان بازیهای المپیک نیز به جابجایی مسافران که تعدادشان همواره رو به افزایش است، کمک کند.
ایستگاه مترو به مقصد دهکده المپیک، ایستگاه جدیدی است که به مناسبت بازیهای المپیک در پکن راهاندازی شده است.
خط ۱۰ متروی پکن برای حمل و نقل آسان مسافران در حین بازیهای المپیک راه اندازی شده است. این خط در تاریخ ۲۱ جولای ۲۰۰۸ افتتاح شد و طول آن پانزده و نیم کیلومتر است.
اینجا نیز شکل سقف، ویژگی برجسته این بنا است. بیش از ۵ هزار قاب خورشیدی در این سازه تعبیه شده است. این قطعات را شرکت آلمانی به نامWürth Solar تامین کرده است.
ایستگاه قطار جنوب با مساحتی بیش از ۵۰ هزار متر مکعب، بزرگترین ایستگاه قطار در آسیا شناخته شده است. این ایستگاه محل اتصال خطوط تاکسی، اتوبوس، قطار و مترو است.
در بیجینگ از جولای ۲۰۰۸ سریعالسیرترین قطارها در حال حرکتاند. این قطارها با سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت، فاصله یکصد و بیست کیلومتری بین شهر پکن و تیانجین را در عرض بیست دقیقه طی میکنند.
سقف گنبدی شکل سالن انتظار در ایستگاه قطار غرب واقع در پکن، مزین به نقاشیهایی است که در آنها ورزشکاران مانند فرشتگان در فضای پارک المپیک شناور هستند. این ظاهرا بزرگترین نمونه از نقاشیهای دیواری در چین است.