بنای تاریخی باغ دولت آباد در شهر یزد(عکس-تاریخچه...)

 

در یادگارهای استان یزد، نوشته ایرج افشار آمده است که مطالعه تواریخ قدیم یزد نشان می دهد که باغ های مهم و بزرگ و زیبا از قدیم ترین ایام در آنجا ساخته می شده و ذکر بسیاری از آنها در آن کتب موجود است. از جمله در تاریخ جدید یزد از سی باغ نام برده شده ولی افسوس که اثری از هیچکدام از آنها اکنون برجای نیست. باغ دولت آباد یزد از نمونه باغ های بزرگ ایران است که در سال 1160 هجری قمری توسط محمدتقی خان بافقی مشهور به خان بزرگ، سر سلسه خاندان خوانین یزد و مرد مقتدر "دوره زندیه" بنا گردیده و در حدود ۲3۰ سال قدمت داشته و محل اقامت حاکم وقت و معاصر با شاهرخ میرزا و کریم خان زند بوده ‌است.

بادگیر مرتفع و زیبای آن با ارتفاع 33 متر از سطح زمین بلندترین بادگیری است که تاکنون شناسایی شده است. خان بزرگ ابتدا قناتی با نام دولت آباد ایجاد کرد و سپس از آب آن قنات باغ دولت آباد را به وجود آورد. قنات تاریخی عظیم و مهم دولت آباد دارای قدمتی بیش از دویست سال است که از احداث پنج رشته قنات تشکیل شده است.

باغ دولت آباد از باغ‌های قدیمی شهر یزد در کشور ایران است. این مجموعه یادگاری است از دوره‌های افشاریه و زندیه که شامل عمارت سردر، ساختمان هشتی و بادگیر، عمارت بهشت آئین و تالار آینه، عمارت تهرانی، آب انبار دو دهانه و باغ ناصر است. فضای سبز باغ درختان میوه مانند انگور و سرو و کاج داشته و همچنین گل‌های محمدی و سرخ نیز در باغ دیده می‌شوند.

عرفان و معماری

از زاویه عرفان ایران، هنر سنتی و هنر قدسی نزدیکی بسیاری با همدیگه دارند. و از این نظر معماری ایران جلوه آشکاری از هنر سنتی و هنر قدسیه

یکی از نماینده های ایرانی این نظریه سید حسین نصر.ایشون معتقدند که"سنت به گونه ای تعریف شده ،رسم یا عادت نیست شیوه ای متداول و مقطعی یک دوره گذرا هم نیست.سنت که مهمترین معنای اونه مذهبه، اندیشه هدایت کننده و حاکم بر جامعه متعارفه"

که این برداشت در معماری ایرانی معطوف به فضاست.فضایی صرفا کمی که به واقعیتی کیفی تبدیل شده

دیدگاه توحیدی سنت نه فقط شامل کلیت معماریه بلکه شامل هنرهای دیگه هم میشه که استاد نصر داخل کتاب هنر و معنویت اسلامی با زیبایی  کلام به تصویر کشیدن.

ولی یه سوال واسم همیشه مطرحه اگه استاد نصر از قدسی بودن مینیاتور ایرانی و دوبعدی بودن اون به عنوان ارتباط میان هنر و معنویت اسلامی و هنر تجسمی یاد کردند.و همینطور از ثنویت انگارانه ی دکارتی در فلسفه و علوم غربی و مادی نگری هنر غربی رو مدام در بحث های مختلف کتابشون سرکوب کردند.پس چی موجب شده که مینیاتورهای عرفانی ما دوبعدی نیست!!

تا قبل ازاون واقعا درک سه بعدی رو داشتند و دوبعدی کار میکردن!!!!

یادر مورد هنر غرب که زیبایی های خاص خودش رو داره و خدمت زیادی هم به هنر معاصر کرده. ولی متاسفانه مورد بی لطفی هنرمند شرقی قرار گرفته....از نقاشی روی ظروف گرفته تا موسیقی.....

با وجود زیبایی بیان استاد نصر و اینکه انسان رو واقعا معطوف خودش میکنه ....باوریا حضم سخنای ایشون حداقل واسه افراد بیسوادی مثل ما که سخته............

اینم کتابایی که در زمینه آشنایی بامعماری ایران از زاویه عرفان ایرانی میتونه کمکتون کنه:

- سنت اسلامی در معماری ایران،تهران :برگ،1370

- هانری استرلن ،اصفهان تصویر بهشت، ترجمه جمشید ارجمند،تهران:نشر پژوهش فرزان روز، 1377

- هانری کربن،ارض ملکوت.ترجمه ی ضیاء الدین دهشیری ،تهران:طهوری،1374

- نادر اردلان و لاله بختیاری،حس وحدت، ترجمه حمید شاهرخ،تهران:سازمان زیبا سازی شهرداری تهران با همکاری نشر خاک،1380

برداشت از:معماری گفت!

گره چینی(۲)

به دلیل درخواست فراوان و بازدید زیاد از مطلب گره چینی . اطلاعات دیگری نیز در این رابطه در قالب پست جدید وبلاگ رو بروز رسانی کردیم : 

هنر گره چینی بر مبنای طرح های هندسی است که به صورت سینه به سینه توسط استادان هر زمان از نسلی به نسل دیگر میان استاد و شاگرد یا بهتر بگوییم پدر به فرزند منتقل شده و ظرایف آن پنهان مانده است. البته قواعد کلی حفظ شده است و همگی آن‏ها از یک نوع قرینه سازی حکایت می کند.

به ادامه مطلب

تاج محل

تاج‌محل (به هندی: तIज महल، به اردو: تاج محال) آرامگاه زیبا و باشکوهی است که در نزدیکی شهر اگرا و در ۲۰۰ کیلومتری جنوب دهلی نوپایتخت هند واقع شده‌است. این بنا به دستور شاه جهان، پنجمین امپراتور گورکانی هند به منظور یادبود همسر ایرانی محبوبش ممتاز محل که در سال ۱۶۳۱ (میلادی) به‌هنگام وضع حمل فوت کرد بنا شده‌است. شاه بنا به وصیت همسرش تصمیم گرفت با ساخت بنایی زیبا، مجلل و عظیم، همسرش را جاودانه کند. از این‌رو آرامگاهی زیبا بر روی قبر او بنا نهاد.

همانطور که مشخص است، نام این بنای زیبا ایرانی است. این ساختمان بر پایه مخلوطی از معماری ایرانی، هندی و اسلامی بنا شده‌است و در ساخت آن ۲۰،۰۰۰ هنرمند و معمار از نقاط مختلف آسیا به‌خصوص ایران، شبه قاره هند، آسیای میانه و آناتولی شرکت داشته‌اند.

آغاز ساخت تاج‌محل سال ۱۶۳۲م (۱۰۴۲ ش) بوده و در سال ۱۶۴۷م (۱۰۵۷ ش) تکمیل شده است.

احمد لاهوری و برادرش استاد حمید لاهوری (سده یازدهم هجری) سرمعماران ایرانی سازنده تاج محل در هندوستان بوده‌اند. در برخی متون نیز از عیسی خان شیرازی و امانت خان شیرازی طغرانویس، که هر دو ایرانی بوده‌اند نام برده شده‌است، که گویا خوشنویسی کتیبه‌های در و دیوارهای تاج‌محل به امانت خان واگذار شده‌بوده‌است. 

 

به ادامه مطلب ...